lirin
1.
(Sal, S; Dv (S), H),
lerin (BN, S; VocBN
, Dv, H (BN))
Ref.:
A (lerin, lirin); Lrq /líĩn/.
"Très mûr"
Dv.
"Fruta curada, muy madura"
A.
Gordinak iaten dituenak ian ditzake lirinak.
"Les mûres"
.
O Pr 613.
Udako frutu lirin bat.
Mde HaurB 19.
[Hizkuntzak] adieraz ditzake [...] gogoeta zoragarriak [...], garbiak eta lizunak, lirinak eta gordinak.
MIH 213.
2.
"1.º (R-uzt), desmadejado, despacio [sic]; 2.º desaseado. Mazte lirina da kori, esa es mujer desaseada"
A.
Hor [= 'zakur'] lirina / hirotan ezeztatu zan.
Mde Po 58.
(R-uzt ap. A
).
(Ojo) triste.
v. liro.