lohiki
1.
(L, BN, S ap. A
; Dv, H (+ loi- V, G)).
Impuramente, indecentemente.
Gazte-tarte eroan loiki hitz egiten dutenak.
Mb IArg I 95.
Etsaia, gau batez eta neguan, / lohiki zitzaion hasi guduan. / Bernatek zer zuen egin orduan? / Lephoraino sartu ur hormatuan.
Zby RIEV
1908, 415.
2.
(L, BN, S ap. A
; Dv, H (+ loi- V, G)).
Suciamente.