lohitukeria
Acción de deshonrar, de manchar(se).
v. lohikeria.
Alostorrian semia, / eta ala ere ixillagorik / dago bakian, / azitzen Zarauz-aldian, / gure jatorriaren loitukerian.
(Cantar de Alostorrea). Balad
48 (v. tbn. Or Eus 117 y Etxde AlosT 100).
Orregatikan ekar ditugu / onera Xalbat ta Engrazi, / beren gorputzak loitukerian / egin badituzte nasi.
Etxde JJ 176.