loxinka
1.
loseinka .
(Sust.).
Lisonja, halago, adulación, zalamería.
v. losentxa.
[Txakurraren] palagu ta loseinkok / etziran bestetarako / azurrak ez eze mamiñak bere / beraganduteko.
AB AmaE 203.
Etzitzaion, aren ustez, bigunkeriz ez loxinkaz eraso bear.
NEtx LBB 149.
Aien itz eta loxinkaz aspertuta, etzuen iñorentzat erantzun gozorik.
Ib. 148s.
2.
+
losinka,
losinga.
(Adv.).
Halagando, lisonjeando.
Amona bera joaten zitzaion aurrari atsegiñezko arpegiz losinga: [...] erregintxo! elurgillo!
Ag G 78.
Aguratxoak [...] erten zion bidera Juan Andresi, ta estutu batzuk eman ondoren, oiuka ta losinka, eutsika ta bultzaka, lagundu zion mutillari etxeraño, aspaldian ikusi gabeko nagusiari zakur leialak egin oidioten antzera.
Ib. 112.
Acariciando.
Maldako zelaia, loraei loxinka, / eguzki umautan.
Gand Elorri 111.