1.
(G-nav ap. IzAls),
luzidu (V-gip ap. ElexpBerg),
luzi. Lucir; relucir; lucirse."
Gu(k) botatzen dounák eztín batére luzítzen
"IzAls(s.v. aurten).
"
Gaur luzidu biakozu soiñeko barrixa
"ElexpBerg.
Au da Doktore Santu onen gloriarik andiena, luzitzea argiaz. LarSAgust 7.
Luzitu bear badu / komentuak ongi.FrantzesB II 44.
Eztakijola luzidu lapurzarrari niri kendu deustanak. Astar II 113.
Gaztelu ere dago / kantari bikaña, / nun nai luzitutzen du / onenak aña. AzpPr 113.
Egun geiena igarotzen du / ixpilluan jai ta aste, / luzitu naia ezta milagro / dagoalarik aiñ gazte. UrruzZer 76.
Aizkorarekin baño mingañez / obeto daki luzitzen. EusJok 134.
Len lagunak giñanak / orain kontrariyo, / egitan ari danai / luzituko diyo. ImazAuspoa 24, 142. Gauza onak erosi, / egiten zera luzi.MendaroTx 109.
Luzitzen dituztela / atorraren puntillak.Ib. 196.
Donostiñ gutxi luzitzen dute / gauz arlote ta narratsak. Basarri 61.
Zakurrak artu eta / mendian pasian, / ez degu luzituko / denbora luzian. UztLEG II 306.
Neska bat etorri zitzaigun, lepoan iru koloretako pañuelo bat jarrita. Etzioten asko luzitu. BBarand 78.
v. tbn. PE 55. JanEd II 86. Luzi: Zendoia 65.
(Part. en función de adj.). Prozésio edér luzítua. LEOng 58r.
Neskatxa luzituak Lekunberrikoak. (Canc. pop. inn OrEus 63
).