(Urt II 44) . (Dim. de maite, usos adj. y sust.
).(Ser) querido (usado a menudo en vocativo). Maitetxoa esanaz / jana ematean. ItFab 42.
Nere maitetxo gozua!Bil 52.
Nere maitetxoa. ZabGabon 80.
Maitetxo!OrSCruz 75.
Zanpateko ederrak bere arreba maitetxoari ematen ba zekik.TPKattalin 194.
Gorde zaitez, Maitetxo. Onaind( inGaztMusIx 206
). v. tbn. Ag G 367.