marrusketa
1.
(B ap. Izeta BHizt
),
marrusket (L, BNc, R ap. A; -rrux- Dv),
marruxketa (BN-baig ap. CEEN 1971, 223 y 225; VocBN, H (det.)),
marrosketa (Lc ap. A),
marsketa (Bera).
Cepillo (de carpintero), garlopa.
"
Marrusketa, zipilloa baño aundiagoa zurgiñarrak labantzeko"
Onaind EEs
1931, 201.
"
Zurgin orrek marrusketa ona dauke
"
Izeta BHizt2.
"Lo desbasta por medio de un pequeño cepillo de hierro, marruxketa
"
CEEN
1971, 223.
"La primera parte del refinado de la puntera y toda la parte exterior la realizaba con la marraza y el terminado lo llevaba a cabo con la marruxketa
"
Ib.
225.
Marrusketa mii berri bat.
HerVal 150.
Eskualdunak urruntzen zituela [...] etsai lanjerosen ganik eta etsaien beren onetan ari zela, hein batean heien gaizkiak marrusketaz karrakatuz eta ahulduz.
Lf ELit 206.
2.
Masaje, frotamiento.
Legor-marrusketa (masaje en seco) txit ona da, baña sendoki egitekotan.
Anab EEs
1919, 85.