mozki
1.
(
R-uzt ap. A
; Dv,
H (+ -tzk-)),
muzki (
Foix ap.
Lh.).
"
Mozki utzi du, il l'a laissé tout court"
Dv.
"
Motzki mintzatu zaut, il m'a parlé avec brusquerie, dureté, sévérité"
H.
"Bruscamente"
A.
"(Commander) sèchement"
Lh.
Gure agurrari hain motzki eta idorki ihardetsi zuten.
Prop 1882, 181.
Izeba eta haurrak mozki eta iraunki eleketan ari ziren.
Mde Pr 83.
(Fig.).
Zendako bada hoin mozki itzuli gitzaizko [Donianeri] bizkarrez?
JE Ber 12.
2.
(Dv→A).
Brevemente.
3.
Estrechamente.
Hertsia da [itsasoa sartzen den arteka], guk uste baino luzeagoa ere; egundainoko lerdoin okilaren bi zatiek saheskatzen dute motzki.
JE Ber 91.