mugidura
1.
(
Lar,
HeH Voc→A,
Izt 7r,
H),
mogidura.
Movimiento, impulso; (fig.) emoción.
"Agitación, movimiento, conmoción"
Lar.
"
Mugidura, bulkhatze bat, higidura"
HeH Voc.
v. mugida, mugimendu
(2).
Hain zinki zegoen bere gogoetadura ta mugidura khartsuetan.
"Ardentes affections"
.
Birjin
290.
Ene Jainkoa, ene izaitea gehiago da zurea enea baino; nahi dut hunen azken mugidura izan dadin zure adoratzeko.
JesBih 456.
(v. tbn. 14)
Konbertitzeko mugidura edo deseio on bat.
(Lesaka, 1857).
ETZ
255.
Berritasun billa abiatzen geranean, barne-mogidura batek debekatzen digu Virgilioren kera kopiatzea.Txill HetaH 88. Idazleak, diot nik ere, aintxe bear du barne-mogidura berezia idaztera bultzatuko duena. Ibiñ Virgil 25 (después de citar el ej. de Txill HetaH 88).
2.
Tumulto.
v. mugida
(3).
Beldurrez egin dadin zenbait mugidura populuaren artean.
TB Mt 26, 5 (HeH mugidura; He altaramendu, Ip albarot, Echn nastura, Ol, Or zalaparta, Ker matxinada, BiblE iskanbila
).