mugikor
1.
(
Lar,
Añ,
H).
Móvil, movedizo; dinámico, que se mueve; cambiante.
Jakinduria, gauza mugikor guziak baño ariñagoa da.
(Sap 7, 24). Ur ( in
BOEg 1050
).
Itxaso zabal ekaizdun eta mugikorra.
EE 1882a, 34.
Jakinduria izpiritu adimentsu eta santua da, [...] mugikorra, sarkorra, kutsagabea.
Bibl Sap 7, 22.
Abenduan ereindako galaziak erne eta berdindu ditu koskak, berdetu ta mugikor da landarea.
Zendoia 192.
Egungo egun mugikorretan eta aldakuntza giro huntan.
Larre ArtzainE 320.
v. tbn. Or Eus 136. En DFrec hay 5 ejs.
Geldi eta mugikorraren, mugagabe eta mugadunaren, [...] elkarrekiko zaletzea eta deia.
"
Lo inerte y lo dinámico"
.
MEIG
IX 120 (en colab. con NEtx).
2.
Aditza mugikor oekin.
"Con esos verbos de movimiento"
.
Izt Carta a JJMg 33.