narritatu
1.
(AN-5vill, L-ain, B; O-SP 220, SP→Dv, Lar Sup, H)
Ref.:
A;
Gte Erd 164
.
"Inciter, pousser, irriter"
SP.
"Provocar"
Lar Sup.
"Excitar, irritar"
A.
v. tarritatu.
Zure ontasuna eta emetasuna narritatu dut neure gaixtakeria handiez.
Mat 226s.
Gaizki egitera narritatzea.
Ib. 32.
Neure kreatzaillearen kontra ibili naiz eta hura da ene Iujea. Neure Nabusia narritatu dut eta hura da ene biziaren iabea.
Harb 274.
[Haragia] tentatzen eta narritatzen gaituena, geureganik ezin egotz dezakeguna.
Ax 340 (V 226).
Etzaitu handik aitzina hanbatean tentatzen eta ez bekhatu egitera narritatzen.
Ib. 538 (V 346).
2.
Bromear.
"
Narritatzen ari da (AN-5vill)"
Gte Erd 164 (junto a zirikatzen, arpa jotzen, etc., de otras zonas).