neurgai
1.
(H),
negurgai,
neurkai (Lar, Añ, H).
Instrumento para medir.
"Medida, instrumento de medir"
Lar, Añ.
Itz bat eramazie neurkaitako: [...] ala neurtzeko gloria zerukoa, erran: "O, an ikusten da Jesu Kristo".
(336).
LE-Ir.
2.
+
negurgai,
neurri-gai.
(Lo) que se puede medir, mesurable; (lo) que se mide.
Otsegin baiño len gerokoa zan [soiñua] eta etziteken negurtu [...]. Otsegitean ziteken, orduan baitzan negurgai.
Or Aitork 331.
Negurtu dezagun ari danean, atertzean iragana baita eta ez da neurgairik.
"Quae posset metiri"
.
Ib. 332.
v. tbn.
Neurri-gai: Echag 82.