setati
(V, G, AN, L, R ap. A
; Lar, Añ (G), H).
Obstinado, terco (tbn. fig., aplicado a cosas).
"Pertinaz"
Lar, Añ.
v. setatsu.
Ez bakarrik zala geiegikoa, ez bada baita ere setatia gorputzeko mortifikazioetan.
Echve Dev 216s (SP Phil 184 thematu
).
Madarikatua beren sumiña, dalako setatia.
Ur Gen 49, 7 (Dv zeren iraun duen).
Gure On Justo setatiagoa degu.
Lab EEguna 107.
Aizea dabil, busti setatia.
"Húmedo, importuno"
.
Ldi BB 128.
Biotz ergela negar / ta negar, setati.
Gand Elorri 162.
Etsi nai ezta setati, arik eta, garailleak beartuta, [erle] batak edo besteak amor eman ta iges egin arte.
Ibiñ
Virgil
109.
Ain setati ikusten badute.
Berron Kijote 205.
Lur legor, setati ta elkorra.
Ataño
MLanak
41.