zalantzatu
1.
(Lar, Hb, H, A).
Dudar.
"Blandear en algo"
Lar.
"(G), dudar"
A (que cita el ej. de Ur Mt).
Fede gutxikoa, zertako zalantzatu zera?
Ur Mt 14, 31 (Lç, TB, Ip, Echn, SalabBN, Samper, Leon, IBe dudatu, He dudatan jarri, Dv khordokatu, Ol, IBk zalantzan hasi, Or ezbai egon, Ker ezbaian egon).
Mutilletako bik, taldetik atera ta alkarri itz egin zioten; zalantzatu iduri zuten.
Amez Egan
1964 (1-6), 121.
2.
(Hb, Dv→A, H).
Balancear(se), oscilar, tambalear(se).
"1. balancer, faire aller de ci et de là; 2. se balancer, osciller. Aiziarekin zalantzatzen dir, [...]. Branler. Mendiak zalantzatuko dira gizon mozkorrak legez, les montagnes branlerent [...]"
H.
Espala Jaunaren aintzinean zalantzatuko du, onartuak izan zaitezten; sabato biharamunean zalantzatuko du apezak.
Bibl Lev 23, 11 (Dv, Ur altxatu, Ol zabunkatu, Ker koloka erabilli
).
Belazko untzixka bat, uhin gaixtoetarik landa eztiki zalantzatuz han-harat zoana, urrun.
JE Ber 83.
3.
Dudar de, poner en duda.
Onek, guzia zalantzatzera ez gaitu eraman bear.
"No debe conducir al escepticismo"
.
Zink Crit 55n.