zamau
Etim. De lat. sabanum.
1.
(V-arr-ple-m-gip, AN-gip; Mic 8r <s->, Lar, Añ, H; -aba det., AN-gip; Lar, H),
zabau (Lar, H),
zauau (Lar),
zamu (V-ple; Zam Voc),
sau (H)
Ref.:
A (zamau, zamu);
EI
381
.
Mantel.
"Manteles"
Mic 8r, Lar y Añ.
"Palia, sobre que se descogen los corporales, zamauba, zabauba
"
Lar.
"Tabla de manteles"
Ib.
"Alemanisco, [...] Alemaniako zamauak, zauauak
"
Ib.
"
Zamu, [...]. Hoy se concreta a significar un mantel pequeño que se tiende en el pavimento del templo"
A.
Cf. eskuzamau.
Zamau bitzuk ta amar serbilleta.
Mic 15.
Txisilluban zamauba zabaldu.
Mg PAb 104.
Altarako zamauak ta korporalak.
Añ
EL1
89.
Ioanek dauko pitxarra, / Peruk kurtzelua, / Txomin Antonek kartak / ta Praiskuk zamaua.
Azc PB 87.
Zamauaz edo mai-zapiaz estaldu eik [txisillua]
.
A BeinB 45.
Ukalondoak zamau (mantel) bageko mai koipetsuaren gañean.
Ag Kr 19.
Burko, oazal, atorra, okozpeko, zamau / egiteko, bearrak ainbat negu ta gau.
Or Eus 355.
Mai-ganean, zamau gorri-illun bat.
Erkiag BatB 91.
v. tbn. Astar II 128. A Ardi 61.
2.
"Toalla"
Añ.
Aizpak, ondorenka, eskuetarako ur garbia ta illegabeko zamauak zeramazkiten.
"Mantelia"
.
Ibiñ
Virgil
115.
3.
(G-nav),
zajau (G-nav)
Ref.:
RIEV
1927, 196;
Ond Bac (zajau)
.
"Paño de ofrenda"
RIEV
1927, 196.
"Servilleta (arcaico)"
Ond Bac. "Elizako zajau, paño tejido de varias clases de hilo [...]; tapados con él llevaban ofrendas en el Ofertorio" Ib.