zagitatu
Etim. Quizá, en último término, de lat. sollicitare.
(O-SP 222→SP, Dv, A, H).
Incitar.
"Solliciter, pousser à faire quelque chose"
O-SP 222.
Cf. 1 zagita.
Nihor niholako bekhatu mortalez laudatzea edo nihor bekhatu mortal egitera zagitatzea da mortal.
Harb 170.
Guardadi halaber nihor / gaizki konseillatzetik / baita gaizki egitera / halaber manatzetik. / Eztezakela bekhatu / egitera zagita.
EZ
Eliç
117.
Eta goardia emogun elkharri, batak bertzea zagitatzeko karitaterat.
He He 10, 24 (Lç inzitatu, TB erazarri, Dv, IBk berotu, IBe gogoberotu
).