zailatu
(H, que cita a He).
Tirar de, sacar tirando.
Igan zen Simon Piarres barkurat eta zaillatu zuen sarea leihorrerat.
He Io 21, 11 (Lç tiratu, Dv herrestatu, IBk ekarri
).
Gero ezin zailla zezaketen arrain hainitz izanaren fuertsaz.
Ib. 21, 6 (El ed. lee kai-, aunque la <ç> es bastante clara.).