zaluki
1.
(
-lh- H),
zaluiki (
Aq 910
(AN)→A;
-lh- H),
zalheki (
H),
zaloi(n)ki (
-lh- H),
zauliki (
AN, B ap. A
; Aq 910
(AN),
H).
Rápidamente, velozmente; ágilmente.
"
Zalhuki ibiltzea, igaitea, mintzatzea
"
H.
"
Zagarra neke da zauliki ibiltzea (B), es difícil que el viejo ande con agilidad"
A.
Letra hori da gehienik trabatzen duena zalhuki irakurtzeko.
MarIl XII.
Zoin igaraiten beitira harrigarri zalhüki zühain gorenetara.
Arch Gram 18s.
Gañ gehiago eta zalhekiago erabili behar date.
Ip Dial 84 (Dv zalhukiago; It farraskiroago, Ur ariñago).
Karro-zaina, zohazi zalukiago; oin huntan ez gare sekulan helduko.
Darthayet Manuel 306.
Zure zaldiak yoan-araz zalhuki.
Ib. 298.
Bestia maite hek behar zuten ibili, egun guzia, zalhuki, erbi loak hartuen iratzartzen.
Elsb Fram 142.
Eta ordutik meza zalhuki badarama azken hitzeraino.
Arb Igand 119.
Iragaiten ditu zalhuki uhaitz, ur inguru, sasi, ihiztokak.
Prop 1897, 169.
Karro zaina, zohazi zalukiago; oin huntan ez gare sekulan helduko.
Darthayet Manuel 306.
Beeko aldeko bidetik zaluiki zabiltzan gizonak eta emakumeak.
FIr 147.
Axeri menditarra zanpez zauku jeiki, / ihesari loturik, jauzika zaluki.
GH 1974, 224.
(ap. DRA)
Pronto.
Gurekin ezagutzak egiteaz geroz, zalhuki eztitzen dire.
Prop 1896, 113.
Eri-handien gana apeza laster edo zaluiki deitzen dutelarik astirik ez delarik sendalariaren begira egoteko.
FIr 190.
2.
"D'une manière souple, flexible"
H.