zamaka
1.
(
c. sg. A (que cita a Ax); SP, Urt V 233, Hb, H).
En haces; en cargas.
"À faisceaux, à fagots"
SP.
"Par faisceaux, bottes, paquets, charges. Ogia zamaka estekatzea, lier le froment par faisceaux, gerbes"
H.
[Belhar gaixtoak] biltzatzue multzuka eta zamaka, erratzeko elkharrekin.
Ax 591 (V 380).
Bil ezazue iraka lehenik, eta loth ezazue zamaka.
HeH Mt 13, 30 (He zametan).
Pilota plazan pizatzen dituzte ileak, zamaka, mihise eta marregetan inguratuak.
Zub 98.
A montones, en gran cantidad.
Plaga guztiak zamaka heldu zaizko gañera, / tormentetan babazuza nola airetik lurrera.
EZ Man I 97.
(Tras tema nominal nudo).
[Labeak] mando zamaka
Oiarzundik ekarritako burni-gai samarrez bete zituzten.
Lh Yol 11.
2.
"(c.), a cargas, ejercicio de fuerzas"
A.