ubera
1.
(
G-bet),
ueri (
V-m),
ugera
Ref.:
A (ueri)
.
"Estela que las embarcaciones dejan en el agua (G-bet)" (Comunicación personal).
Itxas-ontzien sakatz legunak / uzten diola uiñ-ubera.
Elizdo EEs
1928, 79.
Arraunlariek sumatu dute / Zarauzko ontziân ubera.
Or Eus 396.
Urera erori ta itxas-ontziaren ueri artean laxter izkutatu zan.
PMuj Noni 64.
Ontzia berriz, ur barean, gogoz irristatzen zan. Aren ubera (ur-erretena) luzea!
Anab Poli 51s.
Gure baborretik pasatu da. Ugera luzea itxi dau bere atzetik.
Berriat Bermeo 390.
(Fig.).
Elesarien eta irainen uberan nork iraun lezake sendo ta zindo?
Zait Plat 124.
Erriaren uberan sartuta bizi al izan zan amaikatxo urte aunditan.
Ib. 99.
2.
ugara
(V-m ap. A Apend). "Espacio de mar en calma. Orioa botata ugara egiñaz ederto etorri gara" A Apend.
3.
Sitio donde está quieta una embarcación.
Cf. UBERAN.
Gero, uberara arrairik etortzen baldin bazan, sare mallakoa erriatzen zuten.
Elizdo EEs
1925, 215.
4.
uhera
(L-côte ap. A). "Capa de aceite que se echa en la superficie del mar para calmar la marejada" A. Cf. supra (2).
UBERAKO
(Lo) que se usa cuando la embarcación está al pairo.
Agai oek aparejoa uretara botatzeko ziran. Batzuk puntakoak, besteak txorikoak, beste batzuk barrengoak eta besteak uberakoak.
Elizdo EEs
1925, 248.
UBERAN.
a)
Al pairo.
[Kortxoak] botatze aura, txalupa zuzen, edo esan oi zuten bezela, uberan egon zedillako izaten zan.
Elizdo EEs
1925, 214.
b)
Formando estela.
Kaiganekoen ikusmenetik aldegitean, portu-urteieran uberan erreten txiki bat utzi eban.
Erkiag Arran 84.