umoretsu
1.
Abundante en líquido.
"Adipsos, erregálitza, belhar urtsúa, belhar urdúna, belhar umoredúna, belhar umoretsúa
"
Urt I 178.
2.
omoretsu
. Flemático.
Aitamen naturalezatik ere baduke zerbait [...]. Holakoa doloretsua dela, halakoa omoretsua, bertze hau odoltsua, bertze hura zaintsua
.
JE Med 79.
3.
(V-gip, G-azp),
omoretsu.
Ref.: Elexp Berg; Gte Erd 122.
(El) que tiene buen humor; (el) que tiene sentido del humor.
"Umore onekoa. Oso umoretsua zuan zuen aittajuna
"
Elexp Berg.
Plaentxiako erria, ain umoretsua izanik, ezin zeikian bertsolari barik egon.
SM Zirik 94.
Beste bat ere bagenduan oso [ardo] zalea. Egunero neurritik pasata, umoretsu beti.
BBarand 166.
Hor ginuen herrian Frantxua Haristoy, Auxoa, gu bezain omoretsu eta gazte bera ere.
Larre ArtzainE 281.
En DFrec hay 3 ejs.