heriogarri
(PMuj).
Mortal, que causa la muerte.
v. hilgarri.
Bere emaztia erori zen tristezia heriogarriala.
Egiat 238.
Gerra gogorra eta eriogarria.
Or Mi III.
Lekaro zabal lurraren gerri / ondardi kixkal eriogarri.
Ldi BB 138.
Burua aizkora eriogarriz erdibitu zioten.
Zait Sof 15.
Naiz zerbait eriogarri edan, ez die kalterik egingo.
Or Mc 16, 18.
Nork iaregiñen nau gorputz eriogarri ontatik Zure graziak ez bada.
(Rom 7, 25)
"De corpore mortis huius"
.
Or Aitork 194 (Lç herio hunetako gorputzetik, Dv gorphutz hilgarri).