zagita
1.
(Lh).
Tentación, incitación.
Haragiaren, Deabruaren, eta Munduaren zagitak Bentzutzeagatik.
Arg DevB 244s.
Azpianago zadutzan, / sensutako zagitak, / ezen bere zerbitzutan / erresuman suietak.
Ib. 141.
2.
(H, que cita EgunO
).
Máxima.
v. zagitamendu.
Saindu handiak [...], ebanjelioko maximarik edo zagitarik dorpheenak segitu ditutzuenak.
EgunO VII.
(de este ej. extrae tal vez Lhande el significado "sentence, proverbe")
Zagita edo maxima izpiritualak.
Ib. 191.