opai
1.
(Izt 55v, H, A (que cita a Jauregui)).
Generoso, fecundo.
Zuaitz mueta au da aiñ ondradua eta opaia, ezik, batere zapuztu bage ematen du bere garau baliosoa gogoz.
Izt C 151.
O, zein ondradua, opaia ta sari-emalle prestua dan gure Jauna!
Jauregui 238.
2.
Ofrenda.
v. opari.
Zugaditar Eusebi jaupari azkarrak / jaupa ortan dagitsoz Jaunari opaiak.
Enb 86.