oraziokoi
Devoto, (el) que practica la oración.
v. oraziozale.
Izan gaitezen oraziokoiak, umillak, modestuak eta eraman aundikuak.
Bv AsL 67.
Arako Jaungoikua gordetzen zaionian anima oraziokoiari [...] gelditzen da biotza illuntasun aundian.
Ib. 186.