(Añ),
ortarako. "Idóneo, apto, capaz"Añ.
Cf. ejs. de horretarako 'para eso' s.v. 1 hori. Erakutsia daukazu garbi / ortarakoa zerala. Basarri 85 (dirigiéndose a un levantador de piedras).
Ez bada ortarakoa jaiotzen [kirolaria], naiz afizioa sortu, ez da bein ere danen gañera aterako.Albeniz 237.