1.
(H (L, BN); -ls- SP→A, Dv, Lar, H),
altsarre,
al(t)zar .
(Pl.).
Entrañas, vísceras (tbn. fig.).
"Entrailles, viscères"
Dv, H.
v. 1 errai,
barrunbe.
Bezti zaitezte bada Iainkoaren elejitu, saindu eta maite anzo, miserikordiazko halsarrez, [...] emetasunez, spiritu pazientez.
"Entrailles de miséricorde"
.
Lç Col 3, 12 (He urrikalmenduzko erraiez, Dv jauntzatzue barneko urrikalkortasuna).
Etzarete hersiki habitatzen gutan; baina enserratuak zarete zeuron halsarretan.
Lç 2 Cor 6, 12.
Eta bere burua egotzirik erditik leher egin ukhan du, eta urratu izan dirade haren halsar guziak.
Lç Act 1, 18.
Othoizten zaitut Philotea [...] zure esparanza egiten duen miserikordien halzarrez edo erraiez.
He Phil 552 (SP 544 erraiez).
Jesukristo gure Jauna berbera, zeñek irten zuan bere Aita betikoaren sabeletik Maria Santisimiaren alsarraketan [?] gure izatea artzeko.
Kortazar Serm 151.
Bildotsetik ez duzute ezertxo gordiñik, ez ta urtan egosirik ere yango; dana, burua, ankak eta altsarreak, surtan erreta baizik.
Ol Ex 12, 9 (Dv burua bere zango eta sabelekin, Ur burua bere oñakin eta esteakin).
Bizkaiko Iaunek, XIV-garren mendean Busturiko arkaitz batean bei-altzarrak uzten zituten euren aurretiko Mariren opaz.
JMB EG
1954 (11-12), 201.
Altzar lurrun-iarioak azpil azaletan eskeintzen ditugunean.
Ibiñ
Virgil
86 (90 altzar guriak).
2.
(-ls- AN-ulz).
"Pulmón"
A Apend, EAEL
295.
"
Alsárra, el pulmón que se mete en el embutido"
Iz Ulz
.
v. galtxar.