Pertsona-izenak

Erdi Aroan maiz aurkitzen dugu. Arabako mendebaldean antroponimorik erabilienetako bat izan zen X-XII. mendeetan, eta Bizkaian ere agertzen da dokumentaziorik zaharrenean. Nafarroan Munio Berascoiz dugu 1033. urtean.

Erdi Aroko Amusko izenaren aldaera. Beharbada Muskitz (Nafarroa) eta Muskiz (Bizkaia) toponimoen oinarrian dagoke. XIV. mendean Aurizperrin (Nafarroa), Larragan (Nafarroa) eta Mirandan (Nafarroa) agertzen zaigu.

Agustín (es), Augustin (fr)

Agustinen aldaera, Orbaibarko (Nafarroa) toponimian ageri dena.

Ohiko euskal izena Erdi Aroan, XIII. mendeko Zangozako zinpeko batena, adibidez. Emakume izena ere, Nabarra, arrunt erabilia izan zen. Adituen ustez Nafarroa izenaren oinarrian dagoke, bestelako azalpenak ere izanagatik.

Urtaro baten izena eta naturaren indar gehienak bezala mitologiako izakia. Esaera zaharretan askotan agertzen da: 'Negua elhurte, uda ogite'; inoiz pertsona balitz bezala hitz egiten zaio: 'Uda ta negu, eguzu ogi ta su'.

Erdi Aroko izena. Valpuestako (Burgos) dokumentazioan agertzen da, esaterako. A. Irigoienen ustez, Nicetus izenaren aldaera datekeen Niceti(us)-etik sortu zen Lekeitio toponimoa.

Nicanor (es), Nicanor (fr)

Grezierako Nikánor 'gizon garailea' hitzetik. San Nikanor apostoluen laguntzailea izan zen. Santuaren eguna urtarrilaren 10ean da.

Nicolás (es), Nicolas (fr)

Deun-ixendegi euzkotarra (Arana eta Eleizalde, 1910) lanean proposatutako izena. Ikus Nikolas.

Nicolás (es), Nicolas (fr)

Nikolas izenaren Erdi Aroko aldaera da Nikolau. Esaterako Ziortzako kolegiatan (Bizkaia) agertzen da, XV. mendean. Ikus Nikolas.

Nuño (es)

Erdi Aroko izen usu jatorri ilunekoa, Iberiarpenintsulan ugaria den Nuñez deituraren oinarrian dagoena. Batzuek latineko nunnius 'lekaidea' hitzetik sortu zela uste dute, eta beste batzuek Nunno germaniar izenetik atera zela. Aldaerak: patronimikoetan agertzen zaizkigun Nuno eta Nunu (Nunoiz eta Nunuz).