Erdi Aroko izena, latineko Maurus-etik sortua. Toponimian ere utzi du aztarna, Bizkaiko Maruri toponimoan ikus daitekeen gisa. Mitologiara ere igaro zen, 'jentila' adierarekin. Horren ondorioz Mairuetxe izeneko trikuharria dugu, eta Mairubaratz, Mauruillarri, Mauruillarreta deitzen diren harrespilak.

Lurpean bizi den izaki mitologikoa, Mariren senarra. Beste izenak Sugar (xehetasun gehiago nahi izanez gero ikus sarrera hau) eta Sugoi dira.

Malderra (Babesgabeen Andre Maria) izenaren gizonentzako baliokidea.

Nafarroa Beherean maizkoa da Joanes-en hipokoristiko hau. Horregatik zuberotarrek manex aldaera erabili eta erabiltzen dute baxenabartarrak izendatzeko, bai eta, hedaduraz, gainerako beste euskaldun guztiak izendatzeko ere. Jean Hiriart-Urruti (Hazparne, 1859-1915) -Euskalduna astekariaren sortzaileetako bat-, eta Jean Erdozaintzi (Ibarrola, 1934 - Okzitaniako Tolosa, 1984) -Herriz Herri astekariaren sortzaileetako bat- idazleen goitizena ere izan zen. Ikus Joanes.

Erdi Aroko izena. XIV. mendean Otsagabitik Azkoieneraino ageri da Nafarroan.

Erdi Aroko izena. Leiren 880. urtetik aurrera usu agertzen da, sarri Mancius erara. Emakumezkoen aldaera Mantzia da.

Ikus Emanuel.

Mariano (es), Marianno (fr)

Deun-ixendegi euzkotarra (Arana eta Eleizalde, 1910) lanean proposatutako izena. Ikus Mariano.

Latineko Marius izenean oinarri duen Marianus adjektibotik dator. Santuaren eguna abuztuaren 19an da. Aldaera: Maren (Deun-ixendegi euzkotarra).

Lanbidea adierazten duen hitza ('itsasgizona, itsasandrea'). Hizkuntza guztietan usaiakoa izan da jendea izendatzeko honelakoak erabiltzea, egungo deituretan ikus daitekeen moduan.