Goiznabarra, goiztiria, egunsentia edo eguantza beti miretsi eta gurtu izan da, eguzkiaren eta biziaren itzulera adierazten duelako. Arrazoi honengatik etxeak, eliza erromanikoak, eta zaharragoak diren neolito garaiko trikuharriak ere Ekialdera begira eraiki izan dira. Aldaerak: Goizalde, Goizargi, Goiztiri, eta Goizane.

Izen arrunta, ostegun hitzaren ordaina mendebaleko euskaran. Ikusi ostegun.

Munduko erlijio zahar guztietan egon da Eki edo Eguzkiarekiko jaiera, hori baita bizitzaren iturria. Lazarragaren poemetan (1567) honela ageri da: Guztioen gañetiko larrosea, eguzki ederraren esposea. Ikus Eki eta Ekhi.

Munduko erlijio zahar guztietan egon da Eki edo Eguzkiarekiko jaiera, hori baita bizitzaren iturria. Euskal mitologian Eguzkia -Ilargia bezala- Lurraren alaba da, emea beraz, eta gauero elkartzen da amarekin. Aldaerak: Eguzkiñe, Ekhia, Ekia eta Ekiñe. Zenbait lekutan hauxe esaten da iluntzean: 'Eguzki amandrea badoa bere amagana'.

Deun-ixendegi euzkotarra (Arana eta Eleizalde, 1910) laneko izenekiko (Edurne edo Bakarne) analogiaz XX. mendean sortutako izena. Oinarria eguzki izena eta -ne atzizki femeninoa dira. Ikus Eguzkia.

Gasteizek bereganatutako herrietako bat da Ehari. Historian lehenengo aldiz 1025ean agerida Donemiliagako Goldea izeneko zerrendan. Eliza Done Martieri eskeinita badago ere ezkerraldeko erretaulan Arrosarioko Andre Mariaren irudia dago.

Eder hitzaren edder aldaeraren idazkera zaharra, pertsona izen moduan erabilia.

Eihar izena erromatar garaiko hilarri batean ageri da Contrebia Leucade izeneko hirian (gaur egun Aguilar del Río Alhama, Errioxa).

Izen arrunta. Ikusi eihera eta enara.

Izen berria, erromatarren garaian dokumentatutako Eihar gizonezkoen izenari -ne atzizkia gehituz sortua.