Txulapaingo (Nafarroa) herria eta Andre Mariaren adbokazioa. Irudia XIV. mendekoa da; jaia irailaren 14an ospatzen da.

Juan San Martín (Eibar, 1922 - Hondarribia, 2005) idazle eta euskaltzain osoaren goitizena.

Otso izenaren hipokoristiko femeninoa, XVI. mendean artean bizirik zegoena (Ochanda de Mendraca, Elorrio, Bizkaia, 1514). Otsanda edo Otxandak eta gizonentzako Otsando, Otxandok aztarna franko utzi dituzte oikonimo eta toponimoetan: Otsandategi (Bizkaiko etxe izen usua), Otxanduri (Errioxako herri izena)... Ororbian (Nafarroa) aurkitu dugu lehen aldiz, 1248. urtean (Ossanda Arçeiç). Aldaerak: Otxanda eta Otxoanda.

Otso izenaren Erdi Aroko hipokoristikoa. Honek eta Otsanda femeninoak aztarna franko utzi dituzte oikonimo eta toponimoetan: Otsandategi (Bizkaiko etxe izen usua), Otxanduri (Errioxako herri izena)...

Santa Maria Magdalenaren antzinako monasterioa, Uztaritzen (Lapurdi).

Ohiko euskal izena Erdi Aroan, gaztelaniazko Loperen kidea, jatorria otsoa (Canis lupus) hitzean duena. Gaur egun bizirik dago deituratzat (Otxoa) eta zenbait toponimoren osagaitzat. Zallan (Bizkaia), esate baterako, Otxaran ('Otxoaren harana' etorkiz) auzoa dago. Aldaera eta eratorriak: Otxoa, Otsando, Otsote eta Otxoko.

Jules Moulier (Bidarrai, 1888 - Hiriburu, 1958) idazlearen goitizena. Bertsoengatik egin zen ezaguna, baina pastoral bat eta alegiak ere idatzi zituen. Michel Labegueriek bertso hau moldatu zuen haren oroimenez:

Bi begietan ximixtak, boza dena ihurtzuri,
azaletik otso beltza, bainan barnez uso zuri
lehengo profeta bat zinuen iduri...

Otsandaren antzinako aldaera hipokoristikoa. Lehen aldiz Leireko dokumentazioan ageri da, 1188. urtean (dona Ochanda). Ikus Otsanda eta Otxoanda. Garaibaik bildutako Milia Lasturkoren oroimenezko eresian ere azaltzen da:

Mondragoeri hartu deutsat gorroto
Giputz andraok hartu ditu gaxtoto
Iturriotz kalean andra Maria Baldako,
Artekalean andra Otxanda Gabiolako,
Errebalean andra Milia Lasturko.

Otsandoren aldaera hipokoristikoa. Ikus sarrera hau.