banango
1.
Particular.
Bakoitzak bere due bananguak Jaungoikuagandik dauka.
msOñ 218v.
Nora joango da gure arimea banango epaikunde-ostean?
KIkV 41.
2.
Individual, de a uno.
Proba zarratu dabe / Gerniken eiteko, / erridien [= 'ganadu gorrizken'] lepoak / osatu orduko; / banango idiekaz / erridien kontra, / arri nagosi eta / akulari bana.
EusJok II 117.
Sartu dire goizian / banango idiok, / egin ditue arek / al dituen markok.
Ib. 117.
3.
Singular.
Jabe orrein izena euskeraz banango zenbakian doa.
Eguzk RIEV
1930, 469.
4.
Excepcional.
Baten neska gazte bat iko arboleagaz ezkondu zan (Indian), ta ezta au gauza ain banangoa be. Gizonezko asko ezkontzen dira arbolekin.
EgutAr 15-8-1957 (ap. DRA
).
BANAN-BANANGO.
Extraordinario, excepcional.
Ortxe nunbaiten ikusi ditu iausten bere seme morrosko biak, Ioanes da Iñigo, banan banango mutillak, eure anaiak, Riktrudis!
Ag AL 12.
Oso zan liburu-zalea, eta bere margotza-ikastolan liburutegi banan banangoa zeukan.
Ayerb EEs
1915, 262.