fruitugabe
(Lo) que no da fruto; infructuoso, estéril.
Fikotze fruktu gabea pikatzera manatzen.
(tít.).
Lç Lc 13.
Nahiago zuela emazte haur gabea, [...] eta haltza oihanaren bista bezala, fruitu gabea, ezen ez hordia eta arno edalea.
Ax 407 (V 265).
Bañan ikhasi dituzue / Jainkoaren doloreak! / Helas, begira, ez errenda / pena hauk fruitu gabeak!
Gç 87.
Pasioneak hekien gogoan barna sarthurik, ithotzen dute hitza eta fruitu gabe bihurtzen.
He Mc 4, º9.
FRUITUGABEKO.
Estéril.
Ikhas bezate halaber gure anaiek ere aitzindari izaten obra onetan, behar ordutako agor eta fruitu gabeko geldi ez daitezen.
He Tit 3, 14.
Filosofija frutubakuaren asmo eta eztabaiden erdijan.
"
"Filosofismo estéril"
.
(1868)
BBatzarN
245.