lokailu
1.
(-kh- H),
lotgailu (L-côte, BN ap. A
; -illu VocBN→vEys, Dv),
lotailu.
Venda.
"Bande ou autres morceaux de vieux linge servant à l'application d'emplâtres"
VocBN
.
"Linge de pansement"
Dv.
v. lotura
(2).
Eriak han ditugu noizik behin zauri ikharagarrienekin. [...] Lothgailutzat ematen ditugu [...] sotanaki xuri xaharrak.
Prop 1907, 168.
Erriak kopetan min-izan ta bein sendatuta lotallua bota izan balu bezela.
Anab Don 30 (v. tbn. Poli 100).
Maitasunak ere lotaillua derama, ta yoan bear duten ildotik ez dire okertzen.
'Un bandeau'
.
Or Mi 72.
2.
(-kh- H (L)),
lotgailu, lotailu
(-illu R ap. A). "Lien, attache" H. "Ligadura" A.
Aize gaixto bat altxatu zen eta lema bidaria makhurtu zitzaukun bere lothgailuetan. Zenbeit orenez gal orduan ginen egiazki. Prop 1898, 232.
LOTGAILUZKO
(Conjunción) copulativa.
Juntagailluen bothereak edo sinifikantzak zenbat dira? Sei, lotgailuzkoa, apartagailuzkoa, kausazkoa [...].
ES 370.
Emaitzu lo]i[tgailluzkoak: et, que, ac [...].
Ib. 370.