txiste
1.
(Lar, Añ; <ch-> Hb y H (V, G)).
Chiste; broma.
Ikusiko dezute modestigabe eta zabarrakin itz-jostallu eta txiste zatar engañagarriak esaten.
Arr Bearg 449.
Kantuzko txistiak.
Ud 77.
Kontutxo edo "txistiak" ez aztu-lekuan geratzeko asmoa artu det.
PArt ( in
Bil 171
).
Etzeundela txistietako egun artan.
Iraola 30.
Parabolak dira pasaizuak edo txistiak.
And AUzta 76.
Bestelako jende klasea bait dira ta txisteak ere alakoak darabilzkite.
Lab SuEm 203.
Bi aiton abek alkarrentzako / badituzte milla txiste.
Lizaso ( in
Uzt Noiz 133
).
Naiz bertsoak oso ongi ez neurtu, alkarri txiste ederrik kantatu zioten.
Alkain 25.
Onek kontau eustazan txiste bi politek.
Gerrika 114.
v. tbn. BAyerbe 117. Insausti 169. En DFrec hay 2 ejs.
2.
Gracia, arte.
Eta itzak beren lekuan, Gaztelaniaren kontra ifintze orretan Euskeraren era eder, aire edo txiste guzia dago.
Cb EBO 58.
TXISTE-IZKIRIMIRI.
Gracia del chiste.
Ez dut txiste-izkirimiria nun dagon ikusten.
Lab SuEm 203.