punpaka
1.
(
H),
punpeka.
Dando tumbos, botando, rebotando; saltando.
"
Harria menditik punpaka erortzen den bezala, comme une pierre tombe par bonds d'une montagne"
H.
Erbia [...] badoa punpeka, buztana arinik, firurikan.
Barb Sup 30.
Nausiari ez segitu nahiz / hor eman ziren trebeska, / herrestan eta punpeka, / jo zuten peko erreka, / ein ziren mila purruska.
Etcham 191.
Egun guztian gora ta bera, lurretik sabaira ta sabaitik lurrera punpaka, gelditu gabe ibiliko zan [gomazko muñekoa]
.
Osk Kurl 41.
Garaziko mendietarik punpeka abiaturik.
"En bondissant"
.
Ardoy SFran 62.
Predikari famatuena ere, haur xume zelarik, apapaka hasi zen mintzatzen, eta lasterkari hoberena ikur-makurka eta xuti-punpaka ibiltzen.
Lf ELit 311.
Mariaren diosala entzutean, Elisabeti punpaka hasi zitzaion haurra sabelean.
IBe Lc 1, 41 (Ker saltoka
).
Sudur bazterretik nigar ibaiak zariozkala punpeka Baigura kanteileko ur xirripitak bezain nasai.SoEg Herr 1-6-1967, 1.
2.
Latiendo con fuerza.
Erho bat bezala, saltoka, punpaka ari zaut bihotza.
Barb Sup 57.
Biotza punpaka asten zitzaidan.
Or QA 173.
3.
Golpeando repetidamente.
Ain baita azkarra tellatuetan zirti-zarta punpaka ari oi dan kaxkabar beldurgarria!
"Crepitans"
.
Ibiñ
Virgil
78.
PUNPA-PUNPAKA.
"(R-uzt), caer rodando, dando tumbos" A.