sendagailu
1.
(S ap. Lrq (-allü)
; VocS
137, Dv→A),
sendakailu,
sendailu,
sendogailu (-gallü Foix ap. Lh.),
sentagailu.
Medicina, remedio, tratamiento; medicamento.
Mediku, sendagaillutan egiñ diren gastoak.
Gy 100.
Errekariak, zurda eta xira sendagailu on batzu dira bulharretako eta begietako gaitzentzat.
Dv Dial 79 (It erremedio, Ur osagarri, Ip sendogarri
).
Mirikuek yakin behar dute [...] ematen sendakailu ezagutuak.
Hb Egia 128 (
Esk 207 sendagailu
).
Hara non den hatzemana errabiaren sendagailua.
HU Aurp 77.
Eman zion zerbeit sendagailu.
Prop 1906, 16.
Eriekin, elhe guti. Emeetek hanitz sendagailu.
JE Bur 123.
Sendagailu batekin zalu sendatuko duk.
Zub 75.
Sendagailurik ez zen neskatxarentzat.
"Remède"
.
Barb Leg 136.
Sendagailuen berri jakin nahiz.
Ox ( in
Lf ELit 284
).
[Sendagilleak esan dit] estutzen danean sendagallu au emateko.
NEtx Antz 127.
Gogoko zaurientzat sendaillu lurrintsu.
Aurre-Apraiz EG
1954 (5-8), 80.
Lo eragiteko sendagailu bat.
Mde HaurB 14.
Etzenun utzi anima au sendagaillu gabe.
Or Aitork 78.
Jauzi egiteko sendagailuaren etxerat.
SoEg Herr
27-7-1967, 1.
Orduko eritasun gehientsuen sendagailu bakarra: sangratu zuten.
Ardoy SFran 263.
v. tbn. Arb Igand 159. UNLilia 18. Balad 152. Ox 73. Etcham 210. Zerb Azk 88. JEtchep 117. Zait Plat 92. Erkiag BatB 98. En DFrec hay 3 ejs. de sendagailu, septentrionales.
2.
sentagailu
(-aillu BN-mix ap. A). "Fortuna, buena suerte. Sentagaillu dik, tiene buena suerte" A.
SENDAGAILU-EGILE.
Farmacéutico.
Eskuin eta ezker galdetu izan dugu hainitz miriku xaharri eta sendagailu egileri.
Zerb Azk 89.