marrubia
(Lar, H (G)),
marrubi (A, que cita a He),
marhubi (vEys (L), A),
marhubia (SP, H (L)),
marrobi (Dv).
Grito de dolor; aullido.
"Hurlement de loup"
vEys.
v. marru, marruma.
Ezen bere baithan dire hagitz iharrosiren / abreek ere dituzte marhubiak egiñen.
EZ Man I 77.
Aberatsak, egizue nigar eta marrubia heltzerat dohazkitzuen miserien gaiñean.
He Iac 5, 1 (Lç urhubi egin, TB oihu handirik aurthiki, Dv orrobiak egin, BiblE negar eta aiene egin).
Ez da aditzen marrubiarik, hortzen kharraskatzerik eta auhenik baizen.
Brtc 146.
MARRUBIAZ.
Gritando, aullando.
Bere dolorearen biolentzian egonen dire marrubiaz potzo errabiatuak bezala.
Ch I 24, 3 (SP orroz eta saingaz, Ip orrokoz, Ol garrasika, Leon marrumaka).
MARRUBIAZKO
(Adnom.).
Habarrots handi bat aditu izan da Raman, nigar eta marrubiazkoa.
"Vox in Rama audita est ploratus et ululatus multus"
.
He Mt 2, 18 (TB marrakazko, Leon marraska).