morokil
1.
(
V-ger-arr-och-m-gip, G; Zam Voc
),
morokilo (
G-to-bet),
morakil (
V-gip),
morikila (
V-gip),
moakil (
G-goi)
Ref.:
A (morokil, morokillo, morakil)
; Urkia EEs 1930, 52; Etxba Eib ; Iz ArOñ (moríkilla), To (morokillua); EAEL 134; Elexp Berg; ZestErret
.
(Sust.).
"Gacha, farineta"
A.
"La papilla de harina de maíz"
Iz To.
"Especie de polenta con harina de maíz"
Etxba Eib.
Cf. Echaide Orio 126.
Talo ondo egiña auspian, morokilla, eznia, gaztañak ta sagarrak daukazan nekezalia.
Mg PAb 59.
Kirikiñua baño latzagua dozu au eta morokilla bera baño zakarragua.
Otx 116.
Katilu bat ezne morokillekin ematen zion izebak.
Osk Kurl 92.
Lapiko bete morokil jan da be.
(V-m).
EZBB
II 44.
(V-ple-gip)
Ref.:
A;
Elexp Berg
.
"Revoltijo, confusión"
A.
"
Oinddio or urtengo jok morokilla
"
Elexp Berg.
2.
(Adj.).
"Espeso. Eiñ dozun aixa, morokillegixa dago
"
Etxba Eib.
MOROKIL-GALDARA.
"Burdinazko galdara txikia. Lengunian treberian billa nebillela e billau najuan morokill-galdaria, burdiñazko galdaria" Elexp Berg.
Len be asite nenguen neure egin biarrekiñ: morokil galarie [sic, tal vez errata por gald-] garbitu, iturriko ura ekarri, olloei txabolara jana eruan.
Gerrika 19.
MOROKIL-MASKELU.
Caldero pequeño para hacer gachas.
Ba-ditu, bai, talaburdin eta burduntzirik, baita morokil-maskillua laratzean dindillizik.
Agur 21-4-1973, 7.
MOROKIL-USAINEKO.
De aspecto campesino, de caserío.
Nik yantzarako eztot nai morokill-usaiñekorik, eskuetan ankilla pinttaua eukiarren; nik neu lakoxe arraiñ-usaiñekoa nai rot.
A BGuzur 116.