(Lcc (-adu), Chaho).
Desfigurar(se).
v. desitxuratu.
[Iesus Krist] desfiguratu izan da guri itxura emaiteagatik.
Lç
Adv
** 8r.
Iainkoaganatko irudi eta konformitate haur gizonean desfiguratu eta ezeztatu izan da bekhatuaz.
Lç
ABC
I 3r.
[Arimak gorputza] ill otza, desfiguratu ta itsusia utziko.
Cb Eg II 83 (Dv LEd 154 itxuragaiztu).
Guziói desfiguraturík, ezpaitaike ezáun lenékoa dén.
LE Doc 96.
Ipokriten bikala, zeinek desfiguratan baitei beren begitartia emoiteko izaguntra gizoner barurtan deila.
Hual Mt 6, 16 (Echn desfiguratu; Lç desgisatu, He desbistatu, TB, EvL, SalabBN desegin).
Sorgin-koloria du / desfiguratuba, / bizkar-ezur guztiya / paloz puskatuba.
Noe 40.