1.
(
O-SP 229 SP, Dv, H (L, BN, S), -ntz A),
helarantza (O-SP 229 SP, Dv, H (+ e-), -ntz A).
Circunstancia, situación, ocasión; accidente, caso fortuito.
"Succès ou rencontre"
O-SP.
"
Iainkoak hel zaitzala helarantza onean, à bonne aventure"
SP.
"Syn. de helkari, évènement, accident, rencontre"
Dv.
"Évènement, succes heureux ou malheureux"
H.
v. helde
(2)
.
Iaunak guarda zaitzatela perill guztietarik, / zuek ere zaitzatela helantza gaixtotarik.
EZ Man II 140.
Arren, ona gertha zazu gelditzeko helantza, / nola ere zure baithan baitugu esparantza.
Ib. 137.
Iaun puxantak hel zaitzala helarantza onean, / baita zu ere halaber zori onez bethean.
Ib. 38.
Hirriz daudela iretsten dute irakhaspen on zenbait, bizitzeko helantza askotan balia dakioketena.
Gy VII.
Zertako asmu haiñitz egitekoetan? / Edo haiñitz xede helantza gaitzetan?
Ib. 147.
Arribatu ziren azkenean horla / Ibaso baten hegira, / astozaiñak zoiña toki hartan bertan / asko bertze helantzetan, / galtzak altxaturik baitzuen iragan.
Ib. 305.
(Sin especificar, entendido como desfavorable o negativo).Accidente, suceso desgraciado.
Gaitz bat da ezen ezerian eta sentitu gabe harzen dena, eta hastean, baratxetto abiatuz, helaranza handietara hots ematen duena.
He Phil 260 (SP 258 kasu eta erorte).
2.
(O-SP 229 SP Dv y -ntz A),
helarantza (O-SP 229 -nza
Dv y -ntz A).
"Maladie ou infirmité invétérée"
O-SP.
v. 1 helgaitz.
HELARANTZAZ.
"Casualmente, ustekabero, oarkabero, elaranzaz <-r>" Lar (su fuente bien podría ser algún pasaje de He Phil, libro conocido por Larramendi y en el que, además, abundan las erratas).