1.
Canilla (hueso).
Orko zenbáit ezúr kalabéra ta kanilla zire lén zu bekála bának.
LE Prog 122.
2.
(
V-gip, G-azp)
Ref.:
Elexp Berg;
ZestErret
.
Canilla (de una cuba).
"Canilla, grifo de madera que se coloca a los toneles. Botillia betetakuan ondo itxi kanillia
"
Elexp Berg.
Kanillatik legua erdi batera jarri ta sagardua aña afar gertatzen da.
Sor Bar 95.
Iriki zun belaxe / upelan kanilla.
E. Igartza
Olerti 1961, 105.
Barriketan kanilla jarri.
Albeniz 18.
kanil (G-azp).
Grifo (en gral.).
"Iturriaren [...] txorroa"
ZestErret
.
Etxera sartu gabe ere, kanilla an zeukaken atarian, nai zunean ura artu.
Ataño
TxanKan
221.
Ondoan komona, ta kanil batekin lavabo txiki bat.
TxGarm Auspoa
159, 40.
(Ref. al miembro viril de un animal).
[Pinttori] iturria agortu ta / loditu kanilla.
Insausti 187.
3.
"Josteko makinaren haria batzekoa"
ZestErret
.
KANILLAKO KUNKUR.
"Kanillako kunkurra (AN-arce), tobillo" EI 71.
KANILLA-ZULO.
Agujero de la canilla.
Barrikak zulo bat zuan, kanil-zuloa, kortxoakin itxita.
BasoM 169.