satisfatze
1.
Satisfacción, pago de una deuda u obligación.
Obrezko satisfatzea.
Harb 32.
Satisfatzea da [...] zor dugun bezanbat pagatzea.
"Satisfactio"
.
Ax 497 (V 321).
2.
Satisfacción (de una necesidad, deseo, hambre, etc.).
Ez eiki eguna hitan / eztuk satisfatzerik; / nihork eztik bere baithan / hitaz gozo osorik.
Arg DevB 25.