bihortzeko
1.
"Croc, bèche à deux dents, bihortzeko
"
Foix.
"Las [azadas] de 2 púas (biortzeko, ortzbiko, atxurkula, lai atxur, aizurrotz)"
CongrEV
V 28.
Bere pikotx, puda, haizkora, bi hortzeko, arrastelu, burdin ziri eta matoak sorbalda gainean.
Prop 1897, 126.
Lakatz biltzeko matxarda (bi-ortzekoa) dizu / Garazik etxean âztu.
"Acial"
.
Or Eus 74.
"Bieldo. Bi-ortzekuagaz, iria pillatzen diardue etxe onduan
"
Etxba Eib.
.
2.
(AN-erro, S)
Ref.:
Inza EEs 1915, 210; Lrq /bíhorceko/.
Oveja o cabra de dos años.
"
Biortzekua, bi urte ditunian"
Inza EEs
1915, 210.
"Brebis à deux dents"
Lrq.
v. bihortzetako; cf. hiruhortzeko
(3).