semeordeko
1.
(G-azp ap. ZestErret
; Añ).
"Adoptivo, hijo"
Añ.
Seme ordeko nai badezute / izan ill-arte gurekiñ, / egingo degu guren alabak / emazte emanarekiñ.
Izt Po 146 (supuesta oferta hecha a unos vascos por el Senado de Roma).
Maria guziz Santa Seme-ordeko San Juanek Efesora eraman zuen.
Lard 535.
Ildakoaren seme-ordekoak, semetzat edo beretzat arturik zeuzkan gazteak.
"Hijos adoptivos"
.
EAEg
30-12-1936, 683.
Jaungoikoaren seme-ordeko gara, ta bizitza onetandik izan be aundikitasun au.
Ker EMeza 54 (ap. DRA, s.v. aundikitasun).
2.
Hijo putativo.
Bear baño geiago edandako gizon ezein batek, zerbeldurik, aitaren semeordeko nintzala esan zidan.
Zait Sof 79.