pitinka
(
H, que cita a Izt),
pitinga.
Poco a poco.
Aiñ prest botatzen du [ura] purrustaran iori, nola gitxi ta pitinka.
Izt C 100 (v. tbn. 148).
Buruauste gogorren erdian sortu naizala, zeregin askoren tartean, txolartietan, atalga ta pitinga.
Ag G I.
Pitinka edo atalka, makaldu ta ill ziran Juan Andresen biotzean euskal-mendiak ikusteko leia, [...].
Ib. 109.
Atsegiñak pitinka, ezbearrak amilka.
Ayerb EEs
1916, 157.
Astiro astiro, pitinga narrazka, alderatzen du sorbaldaraño [zorroa]
.
Ag EEs
1917, 203.
Hizkuntz berreraiketak muga zorrotzegiak ditu, apurka eta pitinga ari da beti lanean.
MEIG VI 112.
(Con reduplicación intensiva).
Pitinga, pitinga, konorta kendu, eurakana eroan da ito egiten ei eben edozeiñ.
Ag AL 63.
Pitinga-pitinga, zirika-zirika, astiunearen-astiunez leundutako arriakaz iasoa.
Ib. 10.
Etxe edo aterpe bat euki ezkero,
gaiñerakoa pitinka pitinka eratu ta apainduko eban.
Onaind STeresa 85.
PITIN-PITINKA.
Poco a poco.
Pitin-pitinka esnia ta gero janari sendotxuagoak emonda, ekarri ebezan osasunera.
Kk Ab II 31.
PITTINKA
(Forma con palat. expr.). Poco a poco.
Halaz guztiz ezin ditzaket irakur tantaka eta pittinka baizik. MEIG I 197.
(Con reduplicación intensiva).
"
Pittinka-pittinka, poco a poco"
Iz
ArOñ
(s.v. pittin bat).
Pittinka, pittinka urre autsa biltzen asi zan.
JAIraz Bizia 85.
PITTIN-PITTINKA.
Poco a poco.
Pittin-pittinka, aleak kutxatik anka.
EZBB II 92.