I .
(Adj.).
sinisgabe (V-gip ap. Etxba Eib
),
sinhetsgabe,
sinisbage.
Incrédulo, falto de fe.
"Agnóstico. Sinisgabiak eta sinisdunak, beste leku batzuetan, obra on askotan lagun izaten dira
"
Etxba Eib. v. sinestegabe, sinesgogor.
.
Hura ezagutzen eztuten sinhets-gabeak.
Dh 236.
Arrotz askotxo etorri oi dira, siñaus[l]e ta siñesgabeak ere bai.
Eguzk RIEV
1927, 433.
Siñisgabeak Jaungoiko egiazkoaren ezagutzera etortzea.
Inza Azalp 134.
Ebanjelioa ta siñesgabeeri deia.
Or Aitork 222 (
SCruz 131 siñisgabe
).
Antxinako sinesgabeen artean, Eladen batez ere, bazekiten il arteraino zintzo ta kirmen irauten.
Zait Plat 101.
Sinisgabeak bataiatzen.
MAtx Gazt 102.
Purgatorioko animak, il-zori zeudenak, pekatariak, sinisgabeak, etsaiak.
Ataño
TxanKan
89.
Ez zaiteze sinisbageakaz buztartu.
Ker 2 Cor 6, 14 (IBk, BiblE sinesgabe; Lç, He, TB infidel, Dv fedegabeko, Ol siñesgabeko
).
v. tbn. Ol Mc 9, 19. Siñisgabe: And AUzta 134. Vill Jaink 16. En DFrec hay 3 ejs. de sinesgabe y 3 de sinisgabe.
II .
(Sust.).
1.
sinetsi gabe.
Desobediencia.
Amorekatik Mariaren sinhestiak, Ebaren sinhetsi gabiaz Jinkoari züzen egin lizon.
Bp II 98.
2.
+
siñisgabe, sineskabe, ziñespage.
Incredulidad, falta de fe.
v. sinesgabetasun.
Siñesgabea ta biotzgogorkeria yauki zizkien.
Ol Mc 16, 14 (ed. 1958 siñisgabea, Arriand ziñespagia, BiblE sinesgabea; Ker sinisgogorkeria, IBk sinesgaitza).
Hain izitua da, non hasten zaion, gaztaroan bezala, bere oraiko sineskabea gatik, norbait-den Jainko bati oihuka.
Mde Pr 371.
Sineskabea, bekaizkeria eta gorrotoa.
Ib. 309.
Neure sinesgabean ez bainekien zer egiten ari nintzen.
Bibl 1 Tim 1, 13.
v. tbn.
Siñisgabe: Or Mt 13, 58. Siñeskabe: Ol (ed. 1958) Lc 9, 41.