prendatu
1.
"Empeñar"
Mic 6v.
2.
(Lar, Añ, Hb).
Tomar en prenda.
"Prendar"
Lar, Añ.
3.
(Lar, Hb).
"Prendar, ganar la voluntad"
Lar.
"Prendado así, prendatua
"
Ib.
Etxekoandreaz eziñ geiagoraño itxutu eta prendatuak guziak geratu ziran.
Arr GB 10.
Añ prendatua eta arritua geratu zan, nun bere alabak nai eta eskatzen zion guzia emateko prest zegoela zirudien.
Arr May 185s.
Neska, nire bihotza prendatu duzu.
Arti Tobera 288.