(
H;
-nh- Dv),
sinistedun (
H,
Zam Voc),
sinistadun (
H),
sinhetstedun (
H).
Creyente, fiel.
"Celui qui croit, croyant"
Dv.
"Qui a foi, la foi"
H.
v. sinestun.
Heda ezak eure eskua, eta ezarrak ene seihetsean: eta ezaizela sinheste-gabe, baina sinheste-dun.
Lç Io 20, 27 (
IBk, BiblE sinestedun
).
Sinhets ahal badezazu, sinhestedunarentzat ezinik ez da.
Dv Mc 9, 22 (Arriand ziñestunak
).
Horra aphez bat handia: dohatsu sinhesteduna!
Hb Egia 93.
Hola hasi zen Eliza, sinhestedunen bilkhuia.
Ib. 99.
Siñistedun gizonak [...] zerurutz jasoten dabe euren biotza.
Ag Serm 520.
Sinistedun edo fededun bakoitzari.
Inza Azalp 87 (88 siñistedun
).
Kristau sinistedunen taldea.
Ib. 87 (v. tbn. KIkV 36 y KIkG 23 krist(iñ)au sinistedunen batzarra
).
[Joaleak] inguruetako sinestedunai deika diardue egiñalan.
TAg Uzt 23.
Eskual-Herrian bereziki, egundainotik sinhestedun bezin sinheskor izatu baigare.
Larz GH
1936 (400).
Gure gurasoak sinistedun ziranez, ezi ginduzten elizara.
AZink 31.
v. tbn.
In Or BM 22. Siñes-: Ir YKBiz 249n. Eguzk GizAuz 13. Or Aitork 62. Sinistedun: Itz Azald 169. J.M. Tolosa EEs 1913, 177. Iratz 151. Lf in Zait Plat XV. En DFrec hay 4 ejs. de sinistedun.
--Zer gauza da Eleiza? --Da buru baten azpian bizi diran siniste edo fede-dunen batasuna ta bilkuia.
Ub 145.