singular
1.
Singular, extraordinario.
Fedea Spiritu sainduaren dohain singular bat dela.
Lç
Ins
C, 8v.
[Holokausta] hartzen da berzén gainetik exzellent eta singulár den sakrifizioagatik.
Lç
Decl
ã 4r.
Proporzionatu zigune ditxe ain aundi eta singularra.
IntzSerm
180.
2.
Singular (en gramática).
Lehena komuztatzen da berbo sustantibo singularekoarekin eta ez pluralekoarekin [...]; eta bigarrenak, bera singularra delarik, [...].
ES 89.
Aymeri-ren iztegitxoan Urtzia izena singular bezala azaltzen zaigula bistan da.
Vill Jaink 23.
Jainkoa esaten duzue beti, singularean, eta ez Jainkoak, pluralean.
Ib. 26.
Mugagabean, singularrean eta pluralean.
MEIG VI 174.
En DFrec hay 2 ejs.